அங்குரார்ப்பணம் என்பது கிருஹ்ய சூத்திரங்களில் ஒரு முக்கியமான அம்சம்.

நவ தானியங்களை முளை கட்டி ( நெல், கோதுமை, துவரை, பச்சை பயறு, கொண்டை கடலை,மொச்சை, எள்,உழுந்து, கொள்) , அவற்றை விதைப்பது தான் பாலிகை தெளித்தால் அல்லது அங்குரார்ப்பணம் எனப்படும்.

திக் பாலகர்கள் (திசை காவலர்கள்) – கிழக்கில் இந்திரன், தெற்கில் யமன், மேற்கில் வர்ணன், வடக்கில் சோமன் ,நடுவில் பிரம்மா – என்று ஐந்து மண் கிண்ணங்களில் , மண் கிராபி – அவர்களை ஆவாஹனம் செய்து, இந்த விதை கலவையில் பாலை கலந்து, எஜமானன் முதலில் தெளிக்க , பிறகு சுமங்கலிகளை விட்டு தெளிக்க வைப்பார்கள்.

அந்த பாலிகையை, 5 -7 காலி, மாலி வழிபட்டு, பிறகு ஆற்றில் கரைத்து விட வேண்டும்.

அந்த தேவதைகளின் சக்தியால் விதைகள் வளருவதை கண்டு மகிழ்ச்சி உற்று , அணைத்து சுப காரியங்களுக்கும் பூர்வாங்கமாக செய்யப்பெறும் ஒரு கர்மா தான் இந்த அங்குரார்ப்பணம்.

அங்குரம் என்றால் விடை அல்லது முளை என்று பொருள். அர்ப்பணம் என்றால் சமர்ப்பித்தல் என்று பொருள் படும்.